Zespół antyfosfolipidowy – jedna z przyczyn niepłodności
Zespół antyfosfolipidowy (APS, zespół Hughesa) to jedna z możliwych przyczyn niepłodności. Może również powodować problemy w czasie ciąży, a nawet poronienia. Inne objawy to m.in. zakrzepy i bóle stawów. Prawidłowa diagnoza i leczenie APS zwiększa szansę na poczęcie i urodzenie zdrowego dziecka aż o 80%.
Spis treści:
Na czym polega zespół antyfosfolipidowy?
Objawy zespołu antyfosfolipodowego
Diagnostyka zespołu antyfosfolipidowego
Leczenie zespołu antyfosfolipidowego
Zespól antyfosfolipidowy – na czym polega?
APS jest chorobą autoimmunologiczną, co oznacza, że organizm zaczyna atakować swoje własne tkanki. Chory organizm wytwarza zbyt dużo przeciwciał antyfosfolipidowych (aPL) atakujących tkankę łączną. Są one obecne we krwi i zmieniają jej krzepliwość.
Jeśli cierpisz na APS, jesteś w konsekwencji narażona na wystąpienie niebezpiecznych zakrzepów. Wysoki poziom przeciwciał zakłóca również pracę błon komórkowych komórek płciowych (co zaburza proces zapłodnienia) oraz proces implantacji zarodka.
Zespół antyfosfolipidowy – objawy
Oprócz problemów z zajściem w ciążę czy poronień (w tym nawykowych) APS objawia się też występowaniem: zakrzepów tętniczych, krwotoków, bóli stawów, owrzodzeń, napadów niedokrwienia (które przemijają) czy niedociśnienia płucnego. Może pojawić się u Ciebie też niebezpieczny udar. Nie wszystkie objawy występują jednocześnie.
Zespól antyfosfolipidowy – diagnostyka
Podstawą diagnostyki APS jest realizacja badania na obecność przeciwciał antyfosfolipidowych. Test jest prosty i w pełni bezpieczny, polega na pobraniu krwi i analizie stężenia IgG lub IgM. Badanie trzeba wykonać drugi raz po 12 tygodniach.
Problemy z zajściem w ciążę i z krzepliwością krwi mogą sugerować również obecność trombofilii wrodzonej – genetycznej tendencji do nadkrzepliwości. Jej wykrycie jest możliwe w czasie prostego badania DNA.
Zespól antyfosfolipidowy – leczenie zwiększa szanse na dziecko
Nawet o 80%. Z wynikami badań warto udać się więc do specjalisty, który dobierze odpowiednią terapię. Najczęściej polega ona jedynie na podawaniu leku rozrzedzającego krew (np. heparyny). Dzięki temu zostaje obniżony poziom przeciwciał, a szansa na dziecko wzrasta. Zmniejsza się też ryzyko wystąpienia zakrzepów. Przy APS ciąża traktowana jest jako ta wysokiego ryzyka, więc konieczne są stała opieka lekarza, np. częstsze USG.
Czytaj więcej: Przyczyny niepłodności
