Objawy poronienia – jak objawia się strata ciąży?

Najczęstsze objawy poronienia to plamienie i/lub krwawienie z dróg rodnych oraz bóle podbrzusza o różnym nasileniu. Często pojawiają się też bóle krzyża. Nasilenie objawów zależy przede wszystkim od wieku ciąży oraz rodzaju poronienia. Po wystąpieniu jakichkolwiek niepokojących objawów najlepiej od razu udać się do lekarza lub szpitala. Co jeszcze warto wiedzieć i na co zwrócić uwagę?

Objawy poronienia zagrażającego

Poronienie zagrażające to taki stan, kiedy do straty może dojść w każdej chwili, jednak czasami ciążę udaje się utrzymać. Objawy poronienia zagrażającego obejmują dość lekkie plamienie i/lub krwawienie z pochwy, a często także ból podbrzusza i krzyża.

Po zauważeniu takich symptomów najlepiej od razu udać się do szpitala, by lekarz postawił prawidłową diagnozę i zarekomendował dalsze postępowanie. W niektórych przypadkach ciążę uda się donosić, stosując się do zaleceń, obejmujących np. pozostanie w szpitalu czy odpoczynek.

Zobacz też: Przyczyny poronienia – dlaczego ciąży nie udało się donosić?

Objawy poronienia w toku

Poronienia w toku nie da się zatrzymać – oznacza ono utratę ciąży. Do objawów należą podobne symptomy jak przy poronieniu zagrażającym, jednak najczęściej są dużo silniejsze.

Pojawiają się zatem mocne krwawienie z dróg rodnych (czasami brunatne lub jasnoczerwone plamienie) i silny ból w podbrzuszu (niekiedy dodatkowo krzyżu). Ból jest trudny do zniesienia, o charakterze skurczowym. W przypadku poronienia po 20. tygodniu może nastąpić też odejście płynu owodniowego. Poronieniu mogą towarzyszyć również gorączka, dreszcze, sztywność karku, bóle mięśni czy zapalenie przydatków.

W przypadku wystąpienia takich objawów bezwzględnie konieczna jest wizyta w szpitalu, gdzie specjalista sprawdzi, czy rzeczywiście doszło do poronienia i czy macica oczyściła się w prawidłowy sposób.

To może Cię zainteresować: Poronienia nawykowe (nawracające) – przyczyny, diagnostyka, leczenie

Objawy poronienia zatrzymanego

O poronieniu zatrzymanym mówi się wtedy, gdy dochodzi do obumarcia zarodka/płodu, jednak nie następuje jego samoczynne wydalenie. W takim przypadku najczęściej nie są obecne charakterystyczne objawy poronienia (krwawienie, plamienie, ból).

Poronienie zatrzymane zwykle wykrywa się podczas USG, w czasie którego lekarz nie obserwuje czynności serca dziecka i zauważa brak powiększania macicy. Wówczas stosuje się postępowanie wyczekujące, leki lub łyżeczkowanie macicy.

Jakie badania wykonać po poronieniu?

Jeśli dojdzie do poronienia, bardzo ważne jest poznanie jego przyczyny. Pozwoli to lepiej przygotować się do kolejnej ciąży, a lekarz będzie miał możliwość zaplanować jej prowadzenie czy ewentualne leczenie, które zwiększy szanse na zdrowe potomstwo w przyszłości.

Większość poronień samoistnych (60-70%) spowodowanych jest wadami genetycznymi zarodka (takimi jak np. zespół Downa). Wykryć je można za pomocą badania genetycznego materiału z poronienia. Takie wady są najczęściej niezależne od zdrowia rodziców i nie powtarzają się w kolejnej ciąży, rodzice zyskują więc spokój.

Zobacz też: Jak prawidłowo zabezpieczyć materiał po poronieniu do badań genetycznych [INSTRUKCJA]

Po poronieniu wykonuje się również badania u rodziców: m.in. badania genetyczne (badanie kariotypu, badanie w kierunku trombofilii wrodzonej), badania hormonalne, infekcyjne, anatomiczne, immunologiczne oraz badania nasienia.