Badanie przyczyn poronienia – od czego zacząć?

Badanie przyczyn poronienia ma na celu ustalenie prawdopodobnej przyczyny utraty ciąży. Diagnostykę warto rozpocząć od badań genetycznych, dzięki temu często możliwe jest skrócenie jej czasu oraz odzyskanie spokoju przez rodziców. Dlaczego? Odpowiedź znajdziesz w poniższym artykule. 

Badanie przyczyn poronienia warto zacząć od badań genetycznych

Badania genetyczne pozwalają uzyskać wiedzę na temat chorób genetycznych płodu, które mogły przyczynić się do poronienia.

Do aż 70% samoistnych poronień dochodzi właśnie z powodu choroby genetycznej płodu. Badanie w kierunku takich nieprawidłowości genetycznych, jak zespół Downa, zespół Edwardsa lub zespół Patau i innych (na wykresie poniżej) pozwala często skrócić czas diagnostyki – w przypadku wykrycia wady rodzice nie muszą dalej szukać przyczyny poronienia.

Dzięki temu mogą też odzyskać spokój, gdyż tego typu wady powstają najczęściej losowo – nie można było nic zrobić żeby im zapobiec. Dobrą wiadomością jest też to, że takie wady najczęściej nie powtarzają się w kolejnych ciążach.

Jak zrobić badanie przyczyn poronienia?

Do takiego badania konieczny jest materiał genetyczny dziecka (np. kosmówkę lub fragmenty pępowiny). Jeżeli chcesz wykonać badanie, należy poinformować personel szpitala, aby próbki zostały odpowiednio zabezpieczone. Przeczytaj instrukcję prawidłowego zabezpieczenia próbek do badania

Badanie nie jest refundowane przez NFZ i rodzice mogę wykonać je w prywatnych laboratoriach.

Dobre laboratoria porównują próbkę pochodzącą od płodu z próbką od matki (wymaz policzka). W ten sposób rodzice zyskują pewność, że wyniki badania w kierunku przyczyn poronienia dotyczą dziecka, a nie matki. Wybierając laboratorium warto więc dopytać, czy porównuje badaną próbkę z próbką od matki.

Badanie genetyczne płodu warto rozszerzyć o badanie płci. Dowiedz się dlaczego i jak przeprowadzić takie badanie

Badanie przyczyn poronienia – inne badania

Diagnostyka poronień opiera się także o inne badania, które ustala się z lekarzem:

• badania histopatologiczne (wykonywane jest w szpitalu, w którym doszło do poronienia)
• badania anatomiczne,
• badania hormonalne,
• badania immunologiczne,
• badanie nasienia,
• badania genetyczne (rodziców – w kierunku celiakii, trombofilii wrodzonej oraz badanie kariotypu). Dzięki nim lekarz może oszacować ryzyko wystąpienia obciążeń genetycznych u danej pary i zaproponować postępowanie, które pozwoli lepiej przygotować się do kolejnej ciąży i zwiększy szansę na jej powodzenie.

Autor: www.prekoncepcja.pl | Zdjęcie: rfphoto/depositphotos.com

Ten artykuł jest chroniony prawami autorskimi. Niedopuszczalne jest zwielokrotnianie, modyfikowanie, publiczne odtwarzanie i / lub udostępnianie Serwisu, jego części, materiałów w nim zamieszczonych i / lub ich części, za wyjątkiem przypadków wskazanych w obowiązujących w tym zakresie przepisach prawa