Badania hormonów płciowych -kiedy się je wykonuje?
Badania hormonów płciowych to badania krwi sprawdzające stężenie poszczególnych hormonów. Przeprowadza się je m.in. w diagnostyce niepłodności czy zaburzeniach miesiączkowania. Jakie hormony płciowe badanie obejmuje? Jakie zaburzenia wykrywa? Sprawdź poniżej.
Spis treści:
1. Badanie hormonów płciowych – czym są hormony płciowe?
2. Badania hormonów płciowych – kiedy się je przeprowadza?
3. Hormony płciowe – badanie – jakie hormony się bada?
4. Badanie hormonów płciowych – jakie zaburzenia wykrywa?
Badanie hormonów płciowych – czym są hormony płciowe?
Hormony płciowe to grupa hormonów odgrywająca znaczącą rolę w regulowaniu funkcji układu rozrodczego i właściwego funkcjonowania w zakresie zdrowia reprodukcyjnego. Można je podzielić na dwie grupy – męskie i żeńskie. Obecne są u obu płci, jednak pełnią inne funkcje i mają różne stężenia.
U kobiet odpowiadają za przebieg cyklu miesiączkowego, owulację czy podtrzymanie ciąży. Dlatego też badanie hormonów płciowych wykonuje się, aby sprawdzić, czy ich poziom w organizmie jest prawidłowy.
Badania hormonów płciowych – kiedy się je przeprowadza?
Badania hormonów płciowych u kobiet pozwalają na kontrolę, czy stężenia hormonów w poszczególnych okresach cyklu miesiączkowego są prawidłowe. Przeprowadza się je przy diagnostyce zaburzeń hormonalnych m.in. przy określaniu przyczyn niepłodności, nieprawidłowym miesiączkowaniu, w okresie przed menopauzą.
Hormony płciowe – badanie – jakie hormony się bada?
Istnieje pewna grupa hormonów płciowych, która najczęściej poddawana jest kontroli, gdyż ich analiza pozwala wykryć różnego rodzaju zaburzenia.
Hormony płciowe – badanie – jakie hormony są szczególnie istotne? Oto one:
• folitropina (folikulostymulina, FSH) – to jedna z gonadotropin, odpowiada za pobudzanie dojrzewania pęcherzyków;
• lutropina (hormon luteinizujący, LH) – to jedna z gonadotropin, odpowiada za pobudzanie pęknięcia pęcherzyka w jajniku;
• estradiol – to hormon płciowy, który reguluje cykl owulacyjny;
• prolaktyna – to hormon, który produkuje przysadka, kontroluje laktację, jego zbyt wysoki poziom może doprowadzić do zaburzeń miesiączkowania oraz braku owulacji;
• progesteron (luteina) – to żeński hormon płciowy, który odpowiada za implantację zarodka w błonie śluzowej macicy oraz utrzymanie ciąży;
• dehydroepiandrostendion – należy do androgenów, czyli męskich hormonów płciowych;
• testosteron – to jeden z androgenów, wartości poniżej normy mogą świadczyć o osteoporozie, spadku libido, zespole metabolicznym, cukrzycy;
• T3 (trójjodotyronina) – pochodna T4, jest to hormon tarczycy, jego nadmiar prowadzi do zaburzeń hormonalnych oraz komplikacji w ciąży;
• T4 (tyroksyna) – to jeden z hormonów tarczycy, jego nadmiar obniża działanie estrogenów i prowadzi do problemów w ciąży, z kolei niedobór utrudnia zajście w ciążę.
Badanie hormonów płciowych – jakie zaburzenia wykrywa?
Dzięki badaniu hormonów płciowych istnieje możliwość rozpoznania takich zaburzeń jak: obniżona rezerwa jajnikowa, zespół policystycznych jajników, niewydolność przysadki, zespół hipoandrogenowy.
Diagnostyka niepłodności wymaga przeprowadzenia badania FSH i LH w celu oznaczenia ich poziomu. Konieczne jest, aby to badanie hormonalne wykonano między 3 a 5 dniem cyklu miesiączkowego. Realizowane jest także u kobiet cierpiących na zaburzenia miesiączkowania i przed menopauzą. Służy również do określenia rezerwy jajnikowej.
Poziom estradiolu może pomóc w diagnostyce niewydolności jajników i niewydolności podwzgórzowo-przysadkowej. U kobiet monitorujących owulację przy wspomaganiu zajścia w ciążę, badanie poziomu tego hormonu przeprowadza się między 12 a 14 dniem cyklu.
Poziom progesteronu umożliwia określenie, czy doszło u kobiety do owulacji. Prawidłowa owulacja i wiedza na temat dni płodnych znacznie zwiększają szansę na poczęcie dziecka. Najlepszym moment na zbadanie progesteronu to 21 dzień cyklu.
Badanie hormonu płciowego zwanego prolaktyną wykonuje się, gdy u kobiety stwierdzono gruczolaka przysadki. Jego poziom sprawdzany jest również przy problemach z zajściem w ciążę i zaburzeniach cyklu miesiączkowego. Badanie przeprowadza się najczęściej około 21 dnia cyklu.
Poziom hormonów, które należą do androgenów – testosteron i dehydroepiandrostendion, sprawdza się przy podejrzeniu zespołu hiperandrogenizacji, które powoduje u kobiet zaburzenia miesiączkowania, trudności z zajściem w ciążę oraz zanik kobiecych cech płciowych.
