Przyczyny poronienia – dlaczego ciąży nie udało się donosić?

Przyczyny poronienia obejmują przede wszystkim czynniki genetyczne (wady obecne u dziecka lub rodziców). Za kłopoty z donoszeniem ciąży mogą odpowiadać też problemy hormonalne, nieprawidłowa budowa narządów rodnych kobiety, czynniki immunologiczne lub przebyte infekcje wirusowe bądź bakteryjne.

Genetyczne przyczyny poronienia – nieprawidłowości obecne u dziecka

Wady genetyczne dziecka – zwykle związane z nieprawidłową budową chromosomów – są najczęstszą przyczyną utraty ciąży. Często takie zaburzenia powstają spontanicznie i losowo, niezależnie od rodziców. Ryzyko ich wystąpienia w kolejnej ciąży jest niskie.

Od 50 do 80% zarodków poronionych w 1. trymestrze wykazuje nieprawidłowości chromosomowe, z których najczęstszymi są aberracje liczby chromosomów [1].

Genetyczne przyczyny poronienia – nieprawidłowości obecne u rodziców

Za wystąpienie poronienia może odpowiadać obecna u kobiety trombofilia wrodzona, czyli genetyczna skłonność do nadkrzepliwości krwi. Nie daje ona widocznych objawów, jednak może niekorzystnie wpływać m.in. na zagnieżdżanie zarodka i wzrost płodu. Strata ciąży może wiązać się również z nieprawidłowościami chromosowymi. U 3-5% par z poronieniami nawracającymi u jednego z partnerów występuje właśnie taka aberracja [2].

Stosunkowo częstą przyczyną poronienia jest też niezdiagnozowana i nieleczona celiakia. Ryzyko straty ciąży u kobiet z nieleczoną celiakią jest aż 10 razy wyższe niż u tych, które się leczą [3]. Choroba ta może niekorzystnie wpływać również na płodność mężczyzn i obniżać jakość nasienia.

To może Cię zainteresować: Ciąża po poronieniach – jak się przygotować?

Anatomiczne przyczyny poronienia

Nieprawidłowości w budowie narządów rodnych kobiety również mogą wiązać się z kłopotami z zagnieżdżeniem zarodka czy utrzymaniem ciąży. Chodzi na przykład o mięśniaki macicy, macicę dwurożną, zrosty wewnątrzmaciczne czy niedorozwój macicy. Niektóre wady anatomiczne są wrodzone, a inne pojawiają się w czasie życia kobiety.

Hormonalne przyczyny poronienia

Możliwe przyczyny poronienia obejmują również nieprawidłowe stężenie hormonów płciowych (FSH, LH, progesteron, estrogeny, prolaktyna, androgeny) i/lub tarczycowych (TSH, FT3, FT4). Za utratę ciąży mogą odpowiadać takie nieprawidłowości hormonalne jak nadczynność lub niedoczynność tarczycy czy zespół policystycznych jajników (PCOS).

Infekcyjne przyczyny poronienia

Takie infekcje jak cytomegalia, różyczka, toksoplazmoza czy chlamydioza mogą zaburzyć rozwój zarodka/płodu i doprowadzić do poronienia. Zachorowanie w czasie ciąży jest niebezpieczne dla dziecka, groźne może być też przejście infekcji z wysoką gorączką. Nieleczona chlamydioza może ponadto powodować zrosty, zmniejszające szansę szczęśliwego rodzicielstwa.

Zobacz też: Chcę wiedzieć dlaczego?! Które badania po poronieniu warto wykonać?

Immunologiczne przyczyny poronienia

Za poronienie mogą odpowiadać też problemy z układem odpornościowym kobiety. Zdarza się, że organizm tworzy przeciwciała, które uniemożliwiają donoszenie ciąży. Przykładowo: zespół antyfosfolipidowy (zespół Hughesa) może doprowadzić do niewydolności łożyska, a przeciwciała ANA mogą uszkodzić strukturę jądrową zarodka czy płodu. Również autoimmunologiczne choroby tarczycy (np. Hashimoto) mogą wiązać się z utratą ciąży.

Źródła:

[1] J. Skrzypczak, B. Kwinecka-Dmitriew, M. Zakrzewska, A. Latos-Bieleńska, Czy i jak często aberracje chromosomowe zarodków powtarzają się w kolejnej ciąży?, „Ginekologia Polska” 2010, 81 (9).

[2] Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w zakresie wybranych patologii ciąży oraz postępowania w ciąży po zapłodnieniu in vitro, 2004, s. 9.

[3] A. Szaflarska-Popławska, B. A. Cichańska, K. Kupczyk, Celiakia. Dieta bezglutenowa. Co powinieneś o tym wiedzieć, Bydgoszcz 2009.