Niepłodność idiopatyczna – na czym polega i jak ją leczyć?

Aktualizacja 16 marca 2018 r.

Niepłodność idiopatyczna to taki stan, w którym para ma problem z poczęciem dziecka mimo braku uchwytnej, jednoznacznej przyczyny. W tym przypadku rutynowe badania diagnostyczne nie wskazują więc, dlaczego występuje problem z płodnością. Leczenie zależne jest od tego, w jakim wieku znajduje się kobieta.

Leczenie niepłodności idiopatycznej
Poniżej 30 lat
30-35 lat
35-39 lat
Powyżej 39 lat
Celiakia

Niepłodność idiopatyczna – jak leczyć?

Leczenie niepłodności idiopatycznej zależy przede wszystkim od wieku kobiety oraz od tego, jak długo para stara się już o potomstwo. Czas ma bowiem bardzo duże znaczenie – z każdym rokiem płodność kobiety spada.

W tym przypadku nie wykorzystuje się m.in. antybiotyków czy leków immunologicznych, ponieważ brakuje dowodów, że są skuteczne.

Niepłodność idiopatyczna – leczenie kobiet poniżej 30. roku życia

Jeśli para bezskutecznie stara się o dziecko maksymalnie 2-3 lata, zwykle rozpoczyna się stymulację owulacji. Specjalne leki pobudzają produkcję jajeczek, których powstaje więcej niż jedno (zwykle 2-3). Taką stymulację kontynuuje się do sześciu cykli.

Jeśli nie uda się zajść w ciążę, wykorzystuje się stymulację przez kolejnych sześć cykli, jednak w tym przypadku – dodatkowo z inseminacją domaciczną. Kolejnym krokiem jest w tym przypadku wykorzystanie in vitro – zapłodnienia pozaustrojowego.

Zobacz też: Na czym polega in vitro? Zapłodnienie pozaustrojowe krok po kroku

Niepłodność idiopatyczna – leczenie kobiet w wieku 30-35 lat

Leczenie niepłodności idiopatycznej u kobiet w tym wieku pomija postępowanie wyczekujące (czyli początkową stymulację owulacji). W tym przypadku od razu zaleca się stymulację wraz z inseminacją domaciczną – maksymalnie sześć cykli. Jeśli ta metoda nie przynosi efektów, warto pomyśleć o skorzystaniu z in vitro.

Niepłodność idiopatyczna – leczenie kobiet w wieku 35-39 lat

W tym przypadku również zaleca się rozpoczęcie od inseminacji domacicznej wspartej stymulacją cyklu. Nie wykonuje się jednak sześciu prób, a maksymalnie cztery. Jeśli po czterech próbach parze nie uda się począć dziecka, zalecane jest wykonanie zapłodnienia pozaustrojowego.

To może Cię zainteresować: Nie możemy mieć dziecka… Co robić?

Niepłodność idiopatyczna – leczenie kobiet powyżej 39. roku życia

Niepłodność idiopatyczna w tej grupie wiekowej nie jest raczej leczona inaczej niż z wykorzystaniem zapłodnienia metodą in vitro. Lekarze nie zalecają postępowania wyczekującego, ponieważ wraz z wiekiem spada szansa na poczęcie.

Niepłodność idiopatyczna a… celiakia?

Przypadki niepłodności określone jako idiopatyczne mogą wiązać się z niezdiagnozowaną i nieleczoną celiakią, czyli trwałą nietolerancją glutenu (chorobą trzewną). To schorzenie, które polega na nieprawidłowej reakcji immunologicznej na gluten.

Organizm atakuje po jego spożyciu kosmki jelitowe, czyli małe wypustki odpowiedzialne za przyswajanie substancji odżywczych z pożywienia i leków. To powoduje liczne niedobory i niedożywienie organizmu, które mogą powodować kłopoty hormonalne i niepłodność.

Badania kliniczne dotyczące niewyjaśnionych przypadków niepłodności u kobiet sugerują, że należy brać pod uwagę w takich przypadkach chorobę trzewną. U części kobiet z zaburzeniami płodności o niewyjaśnionej przyczynie, to właśnie CD (celiac disease) może być ich przyczyną, a dieta eliminująca gluten może w krótkim czasie okazać się skuteczna*.

Źródło:

Stanowisko Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące diagnostyki i leczenia niepłodności – skrót, 2011.

* E. Waszczuk, W. Homola, Zaburzenia rozrodczości u chorych na celiakię, „Advances in Clinical and Experimental Medicine” 2006, 15, 6, s. 1096