Cesarskie cięcie – na czym polega? Wskazania, na życzenie Przeskocz do treści

Cesarskie cięcie – na czym polega? Jakie są wskazania do jego przeprowadzenia?

Cesarskie cięcie wykonuje się w określonych wypadkach, czasami jednak jest to operacja ratująca życie matki i dziecka. Polega na rozcięciu powłok brzusznych oraz macicy i wyjęciu malucha. Rozróżniamy planowane cięcie cesarskie i cesarskie cięcie na życzenie. Poniżej podpowiadamy, jakie są wskazania do jego przeprowadzenia.

Cesarskie cięcie bardzo często mylnie uważa się za prostą i szybką metodę porodu. A tak naprawdę jest to stosunkowo poważny zabieg chirurgiczny, który przeprowadza się w znieczuleniu zewnątrzoponowym bądź podpajeczynówkowo. Najczęściej wykonywane jest w trybie planowanym, chyba że zachodzą okoliczności zagrażające matce lub dziecku. Wtedy konieczna jest szybka interwencja ze strony specjalisty i w tym wypadku pacjentce podaje się znieczulenie ogólne (narkozę).

Planowane cięcie cesarskie – w jaki sposób się odbywa?

Planowane cięcie cesarskie zazwyczaj przeprowadza się około 38 tygodnia ciąży. Jeśli personel medyczny wyrazi zgodę, podczas zabiegu dopuszczalna jest obecność osoby towarzyszącej.

O czym należy pamiętać przed planowanym cięciem cesarskim?

  • Do szpitala kobieta powinna zgłosić się wieczorem, dzień przed zabiegiem. Chyba że lekarz zaleci wcześniejszy termin.
  • Przed zabiegiem ciężarna powinna być na czczo.
  • Wskazane jest, by jej podbrzusze było dokładnie umyte i ogolone.
  • Kobieta przed operacją otrzymuje elektrolity w kroplówce.
  • Zakładany jest cewnik, przez który podawane jest znieczulenie.

Zabieg rozpoczyna się, gdy zostanie podłączona aparatura, której zadaniem jest monitorowanie parametrów życiowych. Lekarz nacina wszystkie warstwy powłok brzusznych i wyciąga dziecko. Malucha kładzie się na piersi mamy lub podaje do przytulenia tacie. Gdy dziecko jest już na świecie, lekarz zszywa wszystkie powłoki brzuszne (najdłuższy etap zabiegu).

Cesarskie cięcie – kiedy jest zalecane?

Cesarskie cięcie zalecane jest w konkretnych sytuacjach. Wyróżnia się czynniki położnicze i pozapołożnicze, które są wskazaniem do jego przeprowadzenia.

Czynniki położnicze:

  • przedwczesne odklejenie łożyska lub nieprawidłowe ułożenie główki
  • nieprawidłowe położenie płodu (przy trwającej czynności skurczowej)
  • ryzyko krwotoku, który spowodowany jest pęknięciem macicy
  • dystocja szyjkowa
  • ciężki stan przedrzucawkowy
  • gdy poród przedwczesny płodu drogami rodnymi wiąże się z ryzykiem uszkodzenia lub zgonu
  • wypadnięcie pępowiny
  • epizody bradykardii płodu, które się powtarzają
  • deceleracje późne lub zmienne, gdy zachodzi nieefektywna czynność skurczowa

Czynniki pozapołożnicze:

  • choroby płuc, które przebiegają z ograniczeniem pojemności życiowej
  • zaawansowane retinopatie
  • odwarstwienie siatkówki
  • choroby sercowo-naczyniowe, które skutkują III i IV stopniem niewydolności krążenia w skali NYHA
  • czynniki neurologiczne
  • zmiany w obrębie miednicy, kręgosłupa, które uniemożliwiają poród siłami natury
  • opryszczka narządów płciowych
  • wskazania psychiatryczne

Cesarskie cięcie na życzenie – tokofobia jako jedno ze wskazań?

Cesarskie cięcie na życzenie może być przeprowadzone, gdy zachodzą ku temu wyraźne wskazania. Należą do nich między innymi obawy, które wynikają z porodu siłami natury. Taki lęk nazywany jest tokofobią. Strach przed porodem może być czynnikiem negatywnie wpływającym na współpracę rodzącej z personelem medycznym, dlatego też przebieg takiego porodu bywa znacznie utrudniony.

Tokofobia, czyli strach przed porodem wymaga konsultacji u specjalisty – psychologa lub psychiatry. Zaburzenie to może dotknąć kobiet, które rodzą pierwszy raz, mają niedojrzałą osobowość, nie planowały ciąży, przeszły traumę lub depresję po wcześniejszym porodzie.

Typowe objawy tokofobii to męczące myśli związane z porodem, lęk, koszmary senne, panika, obniżone samopoczucie.

Cesarskie cięcie a prawdopodobieństwo zakrzepicy

Cesarskie cięcie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na zakrzepicę. Co więcej, występuje ono już w momencie, gdy kobieta jest w ciąży. Choroba ta może przebiegać bezobjawowo, co utrudnia jej diagnozę. Z tego też względu zakrzepica stanowi jedno z najniebezpieczniejszych powikłań ciąży i połogu.


Zdjęcie główne: pixabay.com

Artykuł jest chroniony prawami autorskimi. Niedopuszczalne jest zwielokrotnianie, modyfikowanie, publiczne odtwarzanie i / lub udostępnianie Serwisu, jego części, materiałów w nim zamieszczonych i / lub ich części, za wyjątkiem przypadków wskazanych w obowiązujących w tym zakresie przepisach prawa.

Oceń artykuł
Oceń artykuł

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Nasi partnerzy