Badania prenatalne są obecnie zalecane każdej kobiecie, która spodziewa się dziecka. Na każde z nich wcześniej trzeba się umówić i ginekolog z pewnością wytłumaczy, na czym polega przygotowanie do badań prenatalnych. Poradnik dla przyszłych mam pomoże jednak tym paniom, które w wyniku stresu nie zapamiętały instrukcji lekarza.
Spis treści
Przygotowanie do badań prenatalnych – poradnik dla przyszłych mam
Badania prenatalne nie wymagają od matki szczególnych przygotowań, ale warto pamiętać o kilku elementach. USG genetyczne jest bardzo ważne w diagnostyce wad rozwojowych płodu. Dlatego przed jego wykonaniem dobrze jest sprawdzić jakim sprzętem dysponuje ginekolog, który będzie je wykonywał, oraz jakie on sam ma kwalifikacje i doświadczenie. Przed USG powinno się skorzystać z toalety. Przy badaniach prenatalnych nie trzeba być na czczo. Wyjątek stanowi kordocenteza, jeżeli będzie wykonywana w znieczuleniu ogólnym. Jeśli kobieta przygotowywana do biopsji lub kordocentezy na skłonność do krwawień, musi o tym uprzedzić personel medyczny. Wykonanie niektórych testów z krwi wymaga odstawienia heparyny na 24 godz. przed terminem pobrania próbki. Nie trzeba tego robić w przypadku Prenatal testDNA.
Jak przebiegają badania prenatalne?
USG genetyczne
Wygląda podobnie jak standardowe badanie USG ciążowe, ale może trwać nawet 40 minut. Lekarz bardzo dokładnie sprawdza stan zdrowia maluszka. Ocenia np.czy nie doszło do rozszczepu kręgosłupa, mierzy długość rączek i nóżek.
Test PAPP-A
Test ten polega na ocenie poziomu białek, które znajdują się w krwiobiegu przyszłej mamy. Są one obecne w krwiobiegu tylko w ciąży, a ich ilość w pewnym stopniu informuje o zdrowiu maluszka. W celu wykonania analizy konieczne jest dwukrotne pobranie próbki krwi od matki.
Prenatal testDNA
Tutaj też wykorzystuje się pobraną z krwi kobiety w ciąży, ale krew pobiera się tylko raz. Charakteryzuje się większą czułością od testu PAPP-A oraz wykrywa więcej nieprawidłowości w kodzie DNA.
Amniopunkcja, kordocenteza, biopsja kosmówki
Badania te są wykonywane tylko, gdy inne badania wskazują na to, że płód jest chory. Co prawda ryzyko jest niewielkie, ale w wyniku powikłań po tych badaniach może dojść do śmierci dziecka. Każde z nich wykonuje się razem z USG, aby zminimalizować niebezpieczeństwo. W czasie amniopunkcji trzeba nakłuć powłoki brzuszne i pobrać strzykawką płyn owodniowy. Przy kordocentezie lekarz również pobiera krew, ale nakłuwa brzuch pacjentki oraz pępowinę płodu. W biopsji kosmówki chodzi o uzyskanie fragmentu kosmówki trofoblastu.